baba özlemi(babam bu bayram gelecek)

Anne, niye ağlıyorsun? Babam bu bayram da gelmeyecek mi? Söz vermişti gelirken doğum günü hediyemi de getirecekti. Belki uçurtma getirir. Salarım uçurtmamı göklere bütün çocuklara babalarından haber getirsin diye. Belki de oyuncak arabalar getirir. Bütün çocuklara.

Anne, biz nereye gidiyoruz?

Ağlama anne. Olsun. Bu bayram gelmezse de sonraki bayram gelir. Çok özledim ama yine de beklerim. Hem o zamana kadar okumayı daha iyi öğrenirim. Ona “babacım artık gel” diye mektuplar yazarım. Geldiğinde şiirler okurum.

O zaman da gelmezse sonraki bayram gelir. Ben daha çok büyürüm. İçimdeki sevgi ve özlem de büyür.

Anladım ben anne babam bu bayram gelmeyecek. Sonraki bayram da gelmeyecek. Ondan sonra da gelmeyecek. Anne babam hiçbir bayram gelmeyecek değil mi? O zaman anne bayram da bize hiç gelmeyecek.

Anne hani geçen gün evimize kalabalık gelmişti. Herkes beni öpüp kucaklayıp ağlıyordu. Hiç biri babam gibi sarılıp öpemiyordu. “oğlum, aslanım” diyemiyordu anne. Sen de ağlıyordun. Beni dayımla başka yere göndermiştin. Ben dayıma “babam nerde, öldü mü yoksa?” diye sormuştum. Dayım, “şehitler ölmez” demişti. Bugün de okulumuzun “vatan İlköğretim Okulu” olan adını değiştirip, babamın adını yazmışlar. Başına da şehit diye yazmışlar. “Canım feda” sokağımızın adını da yine babamın adıyla değiştirmişler.

Anne bak oradaki taşın üzerinde de babamın ismi yazıyor. Anne bak, bak şehit yazıyor.

Anne hani babam yemin edecekti. Seninle gitmiştik. Seni bir süre içeri almamışlardı. O zaman babama “neden bizim yanımızda gelmediğini” sormuştum da, o da “ vatanı ve sizi düşmanlardan koruyorum” demişti. Vatan sadece bizim mi? Vatanı başkası korusa olmuyor mu anne? Babam yanımızda olmayınca bizi kim koruyacak.

Elimi bırak anne. Artık ben büyüdüm. Bugün okulda çocuklar bana “senin babanı vurmuşlar, baban şehit olmuş” dediler. Ben ağladım. Öğretmenim “sus ağlama, babası şehit olan çocuklar çabuk büyür” dedi.

Anne babamı vuranların benim gibi çocukları yok mu? Onlar da benim okuluma gitmiyor mu? Onlar da babamın adı olan okuldan mezun olmayacaklar mı? Sonra onlar da beni mi vuracaklar anne?

Öğretmenime “ babam öldü mü?” diye sordum. O da dayım gibi “şehitler ölmez” dedi. Babamın uyuduğunu söyledi. Anne babam uyumayı sevmez ki o çalışmayı sever. Sen ona çok çalıştığını söylediğinde “çalışacağım ki hem siz rahat edin. Hem vergimizi verip diğer insanlara faydalı olalım” demişti. Anne, okulda bize kitap defter dağıtıyorlar, babamın verdiği parayla mı dağıtıyorlar? Babamı vuranların çocuklarına da veriyorlar mı?

Anne şimdi benim öz kardeşlerim olmayacak mı. Bana ağbi diyen olmayacak mı? Ben büyüyüp evlenince çocuklarımın dedesi olmayacak mı? Halaları, amcaları olmayacak mı?

Anne o gün hani kalabalık toplanmıştı evimizin önünde, kırmızı bayrağa sarılmış büyük bir kutu taşıyorlardı. “kutu da ne var” diye sormuştum kimse söylememişti. Ben de babam bana büyük bir hediye aldı sanmıştım. Anne hiçbir hediye babamın yerini tutmaz ki.

Anne babamı vuranlara babam ne kötülük yaptı. Düşmanlar saldırsaydı, onların çocuklarını da babam korumayacak mıydı?

Anne babamı vuranların çocuklarının karnı doymuyor mu? Onların evleri yok mu? Elbiseleri yok mu? Eğer yoksa bizim yanımızda kalsınlar, bizim yediklerimizden yesinler, benim elbiselerimi giysinler. Ama bana babamı geri versinler.

Anne, kalabalığın olduğu gün takım elbiseli adamlar babamın çok iyi insan olduğunu söylediler. Yanımızda olduklarını söylediler. Şimdi niye yanımıza gelmiyorlar?

Anne yine öğretmenimiz dedi ki “şehitler çocuklarına şefaat edermiş.” Babam, onu vuranların çocuklarına da şefaat eder mi? Benim babam çocukları çok sever. Onlara da şefaat eder değil mi?

Babamı vuranlar özgürlük istiyormuş, demokrasi istiyormuş. Onların çocukları da babasız kalacaksa biz istemeyelim olur mu?

Anne, yine onlar haklarını istiyormuşlar. Benim babam kimsenin hakkını yemez ki? Hem hangi hak candan önemli olur ki?

Anne, vatan sadece bize mi lazım? Babamı vuranlara lazım değil mi?

Anne şimdi babam bu toprakların içinde mi yatıyor? Elleri üşümez mi? Acıkmaz mı, susamaz mı? Beni hiç özlemez mi?

Anne babam bu mezarda sığmaz. Benim babam nasıl sığar buraya anne?

Babam bu bayram geleceğini söylemişti anne. Benim babam sözünde durur anne. Belki gelir de biz göremeyiz anne. Bayramlıklarımızı giyelim de bizi böyle görüp üzülmesin, ağlamasın anne. Olur mu anne